Пословицы казахского народа

1.Жатырмен орда ұстамайды.(Без матки рой не

держится.)

2.Көрінген анаға өзінің нәрестесі жан (Всякой

матери своё дитя мило)

3.Кім әке-шешелерді дейін көз жастарымның

шығарып салады, қарамастан және өзі бақытты көрмейді (Кто доводит

родителей до слёз, и сам счастья не увидит)

4.Әкені анамен жан ашы-, сырттарды

таппайсың.(Жалей отца с матерью, других не найдёшь.)

5.Не балалықта асыраласың, ана қартайғандықта

сүйенесің.(Что в детстве воспитаешь, на то в старости обопрёшься.)

6.Тіл алғыш ұлға әкенің бұйрығы арқаны

сырқырамайды.(Послушному сыну отцов приказ не ломит спину.)

7.Бол-, не әке-шешелер қамды, ал балақайлар

работливы.(Бывает, что родители заботливы, а детки не работливы.)

8.Нәресте тым қыңыр, да әкеге, анаға милка.(Дитя

хоть криво, да отцу, матери мило.)

9.Әке-шешелер - тірі ардақта-, померли - бата

оқы-! (Живы родители — почитай, померли — поминай!)

10.Алма яблони ұзақ құлайды(Яблоко от яблони не

далеко падает)